|
Psalmów Kapituła51 1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. (51:2) Gdy do niego przyszedł Natan prorok, potem jak był wszedł do Betsaby. (51:3) Zmiłuj się nademną, Boże! według miłosierdzia twego; według wielkich litości twoich zgładź nieprawości moje. 2 (51:4) Omyj mię doskonale od nieprawości mojej, a od grzechu mego oczyść mię. 3 (51:5) Albowiem ja znam nieprawość moję, a grzech mój przedemną jest zawżdy. 4 (51:6) Tobie, tobiem samemu zgrzeszył, i złem przed oczyma twemi uczynił, abyś był sprawiedliwy w mowie twojej, i czystym w sądzie twoim. 5 (51:7) Oto w nieprawości poczęty jestem, a w grzechu poczęła mię matka moja. 6 (51:8) Oto się kochasz w prawdzie wewnętrznej, a skrytą mądrość objawiłeś mi. 7 (51:9) Oczyść mię, isopem, a oczyszczon będę; omyj mię, a nad śnieg wybielony będę. 8 (51:10) Daj mi słyszeć radość i wesele, a niech się rozradują kości moje, któreś pokruszył. 9 (51:11) Odwróć oblicze twoje od grzechów moich, a zgładź wszystkie nieprawości moje. 10 (51:12) Serce czyste stwórz we mnie, o Boże! a ducha prawego odnów we wnętrznościach moich. 11 (51:13) Nie odrzucaj mię od oblicza twego, a Ducha swego świętego nie odbieraj odemnie. 12 (51:14) Przywróć mi radość zbawienia twego, a duchem dobrowolnym podeprzyj mię. 13 (51:15) Tedy będę nauczał przestępców dróg twoich, aby się grzesznicy do ciebie nawrócili. 14 (51:16) Wyrwij mię z pomsty za krew, o Boże, Boże zbawienia mojego! a język mój będzie wysławiał sprawiedliwość twoję. 15 (51:17) Panie! otwórz wargi moje, a usta moje opowiadać będą chwałę twoję. 16 (51:18) Albowiem nie pragniesz ofiar, choćbym ci je dał, ani całopalenia przyjmiesz. 17 (51:19) Ofiary Bogu przyjemne duch skruszony; sercem skruszonem i strapionem nie pogardzisz, o Boże! 18 (51:20) Dobrze uczyń według upodobania twego Syonowi; pobubuj mury Jeruzalemskie. 19 (51:21) Tedy przyjmiesz ofiary sprawiedliwości, ofiary ogniste, i całopalenia; tedy cielce ofiarować będą na ołtarzu twoim.
|
|