|
Psalmów Kapituła44 1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający. (44:2) Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych. 2 (44:3) Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił. 3 (44:4) Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie. 4 (4:5) Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi. 5 (44:6) Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam. 6 (44:7) Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię; 7 (44:8) Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś. 8 (44:9) Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. Sela. 9 (44:10) Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi. 10 (44:11) Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze. 11 (44:12) Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas. 12 (44:13) Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich. 13 (44:14) Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas. 14 (44:15) Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają. 15 (44:16) Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię. 16 (44:17) Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści. 17 (44:18) To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego. 18 (44:19) Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej, 19 (44:20) Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci. 20 (44:21) Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego, 21 (44:22) Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca. 22 (44:23) Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane. 23 (44:24) Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki. 24 (44:25) Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego? 25 (44:26) Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz. 26 (44:27) Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.
|
|