|
|
Psalmów Kapituła89
1 Nauczający (złożony) od Etana Ezrahytczyka. (89:2) O miłosierdziach Pańskich na wieki śpiewać będę; od narodu do narodu opowiadać będę usty swemi prawdę twoję.
2 (89:3) Rzekłem bowiem: Miłosierdzie na wieki budowane będzie; na niebiosach utwierdziłeś prawdę twoję, o którejś rzekł:
3 (89:4) Postanowiłem przymierze z wybranym moim: przysiągłem Dawidowi, słudze swemu,
4 (89:5) Że aż na wieki utwierdzę nasienie twoje, a zbuduję od narodu do narodu stolicę twoję.Sela.
5 (89:6) Przetoż, Panie! wysławiają niebiosa cud twój, i prawdę twoję w zgromadzeniu świętych.
6 (89:7) Albowiem któż na niebie przyrównany może być Panu? kto podobien jest Panu między synami mocarzów?
7 (89:8) I w zgromadzeniu świętych bardzo jest Bóg straszliwy, a straszny nade wszystkich, którzy są około niego.
8 (89:9) Panie, Boże zastępów! któż jest jakoś ty, Pan mocny? bo prawda twoja jest około ciebie.
9 (89:10) Ty panujesz nad nadętością morską; gdy się podnoszą nawałności jego, ty je skracasz.
10 (89:11) Tyś potawrł Egipt jako zranionego; mocą ramienia twego rozproszyłeś nieprzyjaciół twoich.
11 (89:12) Twojeć są niebiosa, twoja też i ziemia; okrąg świata i pełność jego tyś ugruntował.
12 (89:13) Tyś stworzył północy i południe; Tabor i Hermon śpiewają o imieniu twojem.
13 (89:14) Ramię twoje mocne jest; można jest ręka twoja, a wywyższona jest prawica twoja.
14 (89:15) Sprawiedliwość i sąd są gruntem stolicy twojej; miłosierdzie i prawda uprzedzają oblicze twoje.
15 (89:16) Błogosławiony lud, który zna dźwięk twój; Panie! w światłości oblicza twego chodzić będą.
16 (89:17) W imieniu twojem weselić się będą każdego dnia, a w sprwiedliwości twojej wywyższać się będą.
17 (89:18) Boś ty jest chwałą mocy ich, a za wolą twoją wywyższy się róg nasz.
18 (89:19) Bo od Pana jest tarcza nasza, a od świętego Izraelskiego król nasz.
19 (89:20) W on czas mówiąc w widzeniu do świętego twego rzekłeś: Położyłem ratunek w ręku mocarza, wywyższyłem wybranego z ludu.
20 (89:21) Znalazłem Dawida, sługę mego; olejkiem świętym moim pomazałem go.
21 (89:22) Przetoż ręka moja będzie stała przy nim, a ramię moje posili go.
22 (89:23) Nie uciśnie go nieprzyjaciel, a syn nieprawości nie utrapi go.
23 (89:24) Bo potrę przed twarzą jego przeciwników jego, a tych, którzy go mają w nienawiści, porażę.
24 (89:25) Nadto prawda moja i miłosierdzie moje z nim będzie, a w imieniu mojem wywyższony będzie róg jego.
25 (89:26) I położę na morzu rękę jego i na rzekach prawicę jego.
26 (89:27) On wołając rzecze: Tyś ojciec mój, Bóg mój, i skała zbawienia mego,
27 (89:28) Ja go też za pierworodnego wystawię, i za wyższego nad królami ziemi.
28 (89:29) Na wieki mu zachowam miłosierdzie moje, a przymierze moje stałe będzie przy nim.
29 (89:30) I uczynię, że na wieki będzie trwało nasienie jego, a stolica jego jako dni niebios.
30 (89:31) Ale jeźliby synowie jego opuścili zakon mój, a w sądach moich nie chodzili;
31 (89:32) Jeźliby ustawy moje splugawili, a przykazań moich nie przestrzegali:
32 (89:33) Tedy nawiedzę rózgą przestępstwo ich, a karaniem nieprawość ich.
33 (89:34) Ale miłosierdzia swego nie odejmę od niego, ani skłamię przeciw prawdzie mojej.
34 (89:35) Nie splugawię przymierza mego, a tego, co wyszło z ust moich, nie odmienię.
35 (89:36) Razem przysiągł przez świętobliwość moję, że nie skłamię Dawidowi,
36 (89:37) A że nasienie jego zostanie na wieki, a stolica jego jako słońce przedemną;
37 (89:38) Jako miesiąc będzie utwierdzone na wieki, i jako świadkowie na niebie godnowierni. Sela.
38 (89:39) Aleś go ty odrzucił i wzgardził; rozgniewałeś się na pomazańca twego.
39 (89:40) Zrzuciłeś przymierze z sługą twoim; strąciłeś na ziemię koronę jego.
40 (89:41) Roztargałeś wszystkie płoty jego, i basztyś jego rozwalił.
41 (89:42) Szarpają go wszyscy, którzy drogą mimo idą; pośmiewiskiem jest i sąsiadom swoim.
42 (89:43) Wywyższyłeś prawicę przeciwników jego; uweseliłeś wszysstkich nieprzyjaciół jego.
43 (89:44) I ostrze miecza jego stępiłeś, a nie ratowałeś go w bitwie.
44 (89:45) Zniosłeś ochędóstwo jego, a stolicę jego uderzyłeś o ziemię.
45 (89:46) Ukróciłeś dni młodości jego, a przyodziałeś go hańbą. Sela.
46 (89:47) Dokądże, Panie! na wiekiż się kryć będziesz? także będzie jako ogień pałać zapalczywość twoja?
47 (89:48) Wspomnijże na mię, jako krótki jest wiek mój; azaś próżno stworzył wszystkich synów ludzkich?
48 (89:49) Któż z ludzi tak żyć może, aby nie oglądał śmierci? któż wyrwie duszę swą z mocy grobu? Sela.
49 (89:50) Gdzież są litości twoje dawne, o Panie! któreś przysiągł Dawidowi w prawdzie swej?
50 (89:51) Wspomnij, Panie! na zelżywość sług twoich, a jakom ponosił wzgardę w zanadrzu swem od wszystkich narodów możnych.
51 (89:52) Panie! jako urągali nieprzyjaciele twoi, jako urągali ścieżkom pomazańca twego.
52 (89:53) Niech będzie błogosławiony Pan aż na wieki. Amen, Amen.
|
|