|
|
Hioba Kapituła39
1 (39:4) Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś?
2 (39:5) Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże?
3 (39:6) Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają;
4 (39:7) Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich.
5 (39:8) Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?
6 (39:9) Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone.
7 (39:10) On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.
8 (39:11) Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka.
9 (39:12) Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich?
10 (39:13) Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą?
11 (39:14) Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?
12 (39:15) Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?
13 (39:16) Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?
14 (39:17) Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.
15 (39:18) A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.
16 (39:19) Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.
17 (39:20) Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.
18 (39:21) Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.
19 (39:22) Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?
20 (39:23) Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.
21 (39:24) Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.
22 (39:25) Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.
23 (39:26) Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.
24 (39:27) Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.
25 (39:28) Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie.
26 (39:29) Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi?
27 (39:30) Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje?
28 (39:31) Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku.
29 (39:32) Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą.
30 (39:33) Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest.
|
|