1 سرود محبوب خود را دربارۀ تاكستانش برای محبوب خود بسرایم. محبوب من تاكستانی در تلّی بسیار بارور داشت،
2 و آن را كنده از سنگها پاك كرده و مو بهترین در آن غرس نمود و برجی در میانش بنا كرد و چرخشتی نیز در آن كَند. پس منتظر می‌بود تا انگور بیاورد؛ امّا انگور بد آورد.
3 پس الا´ن ای ساكنان اورشلیم و مردان یهودا، در میان من و تاكستان من حكم كنید.
4 برای تاكستان من دیگر چه توان كرد كه در آن نكردم؟ پس چون منتظر بودم كه انگور بیاورد، چرا انگور بد آورد؟
5 لهذا الا´ن شما را اعلام می‌نمایم كه من به تاكستان خود چه خواهم كرد. حصارش را برمی‌دارم و چراگاه خواهد شد؛ و دیوارش را منهدم می‌سازم و پایمال خواهد گردید.
6 و آن را خراب می‌كنم كه نه پازش و نه كنده خواهد شد و خار و خس در آن خواهد رویید، و ابرها را امر می‌فرمایم كه بر آن باران نباراند.
7 زیرا كه تاكستان یهوه صبایوت خاندان اسرائیل است و مردان یهودا نهال شادمانی او می‌باشند. و برای انصاف انتظار كشید و اینك تعدّی و برای عدالت و اینك فریاد شد.
8 وای بر آنانی كه خانه را به خانه ملحق و مزرعه را به مزرعه ملصق سازند تا مكانی باقی نماند. و شما در میان زمین به تنهایی ساكن می‌شوید.
9 یهوه صبایوت در گوش من گفت: «به درستی كه خانه‌های بسیار خراب خواهد شد، و خانه‌های بزرگ و خوش‌نما غیرمسكون خواهدگردید.
01 زیرا كه ده جفت گاو زمین یك بَت خواهد آورد و یك حومر تخم یك ایفه خواهد داد.»
11 وای بر آنانی كه صبح زود برمی‌خیزند تا در پی مسكرات بروند، و شب دیر می‌نشینند تا شرابْ ایشان را گرم نماید
21 و در بزمهای ایشان عود و بربط و دفّ و نای و شراب می‌باشد. اما به فعل خداوند نظر نمی‌كنند و به عمل دستهای وی نمی‌نگرند.
31 بنابراین قوم من به سبب عدم معرفت اسیر شده‌اند و شریفان ایشان گرسنه و عوام ایشان از تشنگی خشك گردیده.
41 از این سبب هاویه حرص خود را زیاد كرده و دهان خویش را بی‌حّد باز نموده است و جلال و جمهور و شوكت ایشان و هر كه در ایشان شادمان باشد در آن فرو می‌رود.
51 و مردم خم خواهند شد و مردان ذلیل خواهند گردید و چشمان متكبّران پست خواهد شد.
61 و یهوه صبایوت به انصاف متعال خواهد بود و خدای قدّوس به عدالت تقدیس كرده خواهد شد.
71 آنگاه بره‌های (غربا) در مرتع‌های ایشان خواهند چرید و غریبان ویرانه‌های پرواریهای ایشان را خواهند خورد.
81 وای برآنانی كه عصیان را به ریسمانهای بطالت و گناه را گویا به طناب ارابه می‌كشند.
91 و می‌گویند باشد كه او تعجیل نموده، كار خود را بشتاباند تا آن را ببینیم. و مقصود قدّوس اسرائیل نزدیك شده، بیاید تا آن را بدانیم.
02 وای بر آنانی كه بدی را نیكویی و نیكویی را بدی می‌نامند، كه ظلمت را به جای نور و نور را به جای ظلمت می‌گذارند، و تلخی را به جای شیرینی و شیرینی را به جای تلخی می‌نهند.
12 وای برآنانی كه در نظر خود حكیمند، و پیش روی خود فهیم‌می‌نمایند.
22 وای بر آنانی كه برای نوشیدن شراب زورآورند، و به جهت ممزوج ساختن مسكرات مردان قوّی می‌باشند.
32 كه شریران را برای رشوه عادل می‌شمارند، و عدالت عادلان را از ایشان برمی‌دارند.
42 بنابراین به نهجی كه شراره آتش كاه را می‌خورد و علف خشك در شعله می‌افتد، همچنان ریشه ایشان عفونت خواهد شد و شكوفه ایشان مثل غبار برافشانده خواهد گردید. چونكه شریعت یهوه صبایوت را ترك كرده، كلام قدّوس اسرائیل را خوار شمرده‌اند.
52 بنابراین خشم خداوند بر قوم خود مشتعل شده و دست خود را بر ایشان دراز كرده، ایشان را مبتلا ساخته است. و كوهها بلرزیدند و لاشهای ایشان در میان كوچه‌ها مثل فضلات گردیده‌اند. با وجود این همه، غضب او برنگردید و دست وی تا كنون دراز است.
62 و عَلَمی به جهت امّت‌های بعید برپا خواهد كرد. و از اقصای زمین برای ایشان صفیر خواهد زد. و ایشان تعجیل نموده، بزودی خواهند آمد،
72 و درمیان ایشان احدی خسته و لغزش خورنده نخواهد بود و احدی نه پینگی خواهد زد و نه خواهد خوابید. و كمربند كمر احدی از ایشان باز نشده، دوّال نعلین احدی گسیخته نخواهد شد.
82 كه تیرهای ایشان، تیز و تمامی كمانهای ایشان، زده شده است. سُمهای اسبان ایشان مثل سنگ خارا و چرخهای ایشان مثل گردباد شمرده خواهد شد.
92 غرّش ایشان مثل شیر ماده و مانند شیران ژیان غرّش خواهند كرد و ایشان نعره خواهند زد و صید را گرفته، بسلامتی خواهند برد و رهاننده‌ای‌نخواهد بود.
03 و در آن روز بر ایشان مثل شورش دریا شورش خواهند كرد. و اگر كسی به زمین بنگرد، اینك تاریكی و تنگی است و نور در افلاك آن به ظلمت مبدّل شده است.