Bible-Server.org

translate into

Psalms Chapter74

‮1 [قصیدهٔ آساف] چرا ای خدا ما را ترک کرده‌ای تا به ابد و خشم تو بر گوسفندان مرتع خود افروخته شده است؟

‮2 جماعت خود را که از قدیم خریده‌ای، به یاد آور و آن را که فدیه داده‌ای تا سبط میراث تو شود و این کوه صهیون را که در آن ساکن بوده‌ای.

‮3 قدمهای خود را بسوی خرابه‌های ابدی بردار زیرا دشمن هرچه را که در قدس تو بود، خراب کرده است.

‮4 دشمنانت در میان جماعت تو غرّش می‌کنند و عَلَمهای خود را برای علامات برپا می‌نمایند.

‮5 و ظاهر می‌شوند چون کسانی که تبرها را بر درختان جنگل بلند می‌کنند.

‮6 و الآن همهٔٔ نقشهای تراشیدهٔ آن را به تبرها و چکشها خرد می‌شکنند.

‮7 قدسهای تو را آتش زده‌اند و مسکن نام تو را تا به زمین بی‌حرمت کرده‌اند.

‮8 و در دل خود می‌گویند، آنها را تماماً خراب می‌کنیم. پس جمیع کنیسه‌های خدا را در زمین سوزانیده‌اند.

‮9 آیات خود را نمی‌بینیم و دیگر هیچ نبی نیست. و در میان ما کسی نیست که بداند تا به کی خواهد بود.

‮01 ای خدا، دشمن تا به کی ملامت خواهد کرد؟ و آیا خصم، تا به ابد نام تو را اهانت خواهد نمود؟

‮11 چرا دست خود، یعنی دست راست خویش را برگردانیده‌ای؟ آن را از گریبان خود بیرون کشیده، ایشان را فانی کن.

‮21 و خدا از قدیم پادشاه من است. او در میان زمین نجاتها پدید می‌آورد.

‮31 تو به قوّت خود دریا را منشق ساختی و سرهای نهنگان را در آبهاشکستی.

‮41 سرهای لِویاتان را کوفته، و او را خوراک صحرانشینان گردانیده‌ای.

‮51 تو چشمه‌ها و سیلها را شکافتی و نهرهای دائمی را خشک گردانیدی.

‮61 روز از آنِ توست و شب نیز از آنِ تو. نور و آفتاب را تو برقرار نموده‌ای.

‮71 تمامی حدود جهان را تو پایدار ساخته‌ای. تابستان و زمستان را تو ایجاد کرده‌ای.

‮81 ای خداوند این را به یادآور که دشمن ملامت می‌کند و مردم جاهل نام تو را اهانت می‌نمایند.

‮91 جانِ فاختهٔ خود را به جانور وحشی مسپار. جماعت مسکینان خود را تا به ابد فراموش مکن.

‮02 عهد خود را ملاحظه فرما زیرا که ظلمات جهان از مسکنهای ظلم پراست.

‮12 مظلومان به رسوایی برنگردند. مساکین و فقیران نام تو را حمد گویند.

‮22 ای خدا برخیز و دعوای خود را برپا دار؛ و به یادآور که احمق تمامیِ روز تو را ملامت می‌کند.

‮32 آواز دشمنان خود را فراموش مکن و غوغای مخالفان خود را که پیوسته بلند می‌شود.