Bible-Server.org

translate into

Psalms Chapter109

‮1 [برای سالار مغنیان. مزمور داود] ای خدای تسبیح من، خاموش مباش!

‮2 زیرا که دهانِ شرارت و دهانِ فریب را بر من گشوده‌اند، و به زبان دروغ بر من سخن گفته‌اند.

‮3 به سخنان کینه مرا احاطه کرده‌اند و بی‌سبب با من جنگ نموده‌اند.

‮4 به عوض محبّتِ من، با من مخالفت می‌کنند، و امّا من دعا.

‮5 و به عوض نیکویی به من بدی کرده‌اند، و به عوض محبّت، عداوت نموده.

‮6 مردی شریر را بر او بگمار، و دشمن به دست راست او بایستد.

‮7 هنگامی که در محاکمه بیاید، خطا کار بیرون آید و دعای او گناه بشود.

‮8 ایّام عمرش کم شود و منصب او را دیگری ضبط نماید.

‮9 فرزندان او یتیم بشوند و زوجه وی بیوه گردد.

‮01 و فرزندان او آواره شده، گدایی بکنند و از خرابه‌های خود قوّت را بجویند.

‮11 طلبکار تمامی مایملک او را ضبط نماید و اجنبیان محنت او را تاراج کنند.

‮21 کسی نباشد که بر او رحمت کند و بر یتیمانِ وی احدی رأفت ننماید.

‮31 ذرّیت وی منقطع گردند و در طبقه بعد نام ایشان محو شود.

‮41 عصیان پدرانش نزد خداوند به یاد آورده شود و گناه مادرش محو نگردد.

‮51 و آنها در مدّ نظر خداوند دائماً بماند تا یادگاری ایشان را از زمین ببُرَد.

‮61 زیرا که رحمت نمودن را به یاد نیاوَرْد، بلکه بر فقیر و مسکین جفا کرد و بر شکسته دل تا او را به قتل رساند.

‮71 چون که لعنت را دوست می‌داشت، بدو رسیده و چون که برکت را نمی‌خواست، از او دور شده است.

‮81 و لعنت را مثل ردای خود در بر گرفت و مثل آب به شکمش درآمد و مثل روغن در استخوانهای وی.

‮91 پس مثل جامهای که او را می‌پوشاند، و چون کمربندی که به آن همیشه بسته می‌شود، خواهد بود.

‮02 این است اجرت مخالفانم از جانب خداوند و برای آنانی که بر جان من بدی می‌گویند.

‮12 امّا تو ای یهوّه خداوند، به خاطر نام خود با من عمل نما؛ چون که رحمت تو نیکوست، مرا خلاصی ده.

‮22 زیرا که من فقیر و مسکین هستم و دل من در اندرونم مجروح است.

‮32 مثل سایهای که در زوال باشد، رفته‌ام و مثل ملخ رانده شده‌ام.

‮42 زانوهایم از روزه داشتن می‌لرزد و گوشتم از فربهی کاهیده می‌شود.

‮52 و من نزد ایشان عار گردیده‌ام. چون مرا می‌بینند سر خود را می‌جنبانند.

‮62 ای یهوه خدای من مرا اعانت فرما، و به حسب رحمت خود مرا نجات ده،

‮72 تا بدانند که این است دست تو، و تو ای خداوند این را کرده‌ای.

‮82 ایشان لعنت بکنند، امّا تو برکت بده. ایشان برخیزند و خجل گردند و امّا بندهٔ تو شادمان شود.

‮92 جفا کنندگانم به رسوایی ملبّس شوند و خجالت خویش را مثل ردا بپوشند.

‮03 خداوند را به زبان خود بسیار تشکّر خواهم کرد و او را در جماعت کثیر حمد خواهم گفت.

‮13 زیرا که به دست راست مسکین خواهد ایستادتا او را از آنانی که بر جان او فتوا می‌دهند برهاند.