2 «ای پسر انسان نظر خود را بر كوههای اسرائیل بدوز و درباره آنها نبوّت كن.
3 و بگو: ای كوههای اسرائیل كلام خداوند یهوه را بشنوید! خداوند یهوه به كوهها و تلّها و وادیها و درهّها چنین می‌فرماید: اینك من شمشیری بر شما می‌آورم و مكان‌های بلند شما را خراب خواهم كرد.
4 و مذبح‌های شما منهدم و تمثالهای شمسی شما شكسته خواهد شد و كشتگان شما را پیش بتهای شما خواهم انداخت.
5 و لاشهای بنی‌اسرائیل را پیش بتهای ایشان خواهم گذاشت و استخوانهای شما را گرداگرد مذبح‌های شماخواهم پاشید.
6 و در جمیع مساكن شما شهرها خراب و مكان‌های بلند ویران خواهد شد تا آنكه مذبح‌های شما خراب و ویران شود و بتهای شما شكسته و نابود گردد و تمثالهای شمسی شما منهدم و اعمال شمامحو شود.
7 و چون كشتگان شما در میان شما بیفتند، آنگاه خواهی دانست كه من یهوه هستم.
8 امّا بقیتی نگاه خواهم داشت. و چون در میان كشورها پراكنده شوید، بقیۀالسّیف شما در میان امّت‌ها ساكن خواهند شد.
9 و نجات‌یافتگان شما در میان امّت‌ها در جایی كه ایشان را به اسیری برده‌اند مرا یاد خواهند داشت. چونكه دل زناكار ایشان را كه از من دور شده است خواهم شكست و چشمان ایشان را كه در عقب بتهای ایشان زنا كرده است - پس خویشتن را به سبب اعمال زشتی كه در همه رجاسات خود نموده‌اند مكروه خواهند داشت.
01 و خواهند دانست كه من یهوه هستم و عبث نگفتم كه این بلا را بر ایشان وارد خواهم آورد.»
11 خداوند یهوه چنین می‌گوید: «به دست خود بزن و پای خود را بر زمین بكوب و بگو: وای بر تمامی رجاسات شریر خاندان اسرائیل زیرا كه به شمشیر و قحط و وباخواهد افتاد.
21 آنكه دور باشد به وبا خواهد مُرد و آنكه نزدیك است به شمشیر خواهد افتادو آنكه باقی مانده و در محاصره باشد از گرسنگی خواهد مُرد و من حدّت خشم خود را بر ایشان به اتمام خواهم رسانید.
31 و خواهید دانست كه من یهوه هستم، هنگامی كه كشتگان ایشان در میان بتهای ایشان به اطراف مذبح‌های ایشان، بر هر تلّ بلند و بر قلّه‌های تمام كوهها و زیر هر درخت سبز و زیرهر بلوط كَشَن، در جایی كه هدایای خوشبو برای همه بتهای خود می‌گذرانیدند یافت خواهند شد.
41 و دست خود را بر ایشان دراز كرده، زمین را در تمام مسكن‌های ایشان خرابتر و ویرانتر از بیابان دِبْلَه خواهم ساخت. پس خواهند دانست كه من یهوه هستم.»