1 ای گاوان باشان كه بر كوههای سامره‌می‌باشید و بر مسكینان ظلم نموده، فقیران را ستم می‌كنید و به آقایان ایشان می‌گویید بیاورید تا بنوشیم، این كلام را بشنوید!
2 خداوند یهُوَه به قدّوسیت خود قسم خورده است كه اینك ایامی بر شما می‌آید كه شما را با غُلّها خواهند كشید و باقی‌ماندگان شما را با قلاّبهای ماهی.
3 و خداوند می‌گوید كه هر یك از شما از شكافهای‌روبروی خود بیرون خواهد رفت و شما به هَرْمُون افكنده خواهید شد.
4 به بیت ئیل بیایید و عصیان بورزید و به جلجال آمده، عصیان را زیاد كنید و هر بامداد قربانی‌های خود را بیاورید و هر سه روز عُشرهای خود را.
5 و قربانی‌های تشكر با خمیرمایه بگذرانید و هدایای تَبَرُّعی را ندا كرده، اعلان نمایید زیرا ای بنی‌اسرائیل همین پسندیده شما است! قول خداوند یهُوَه این است.
6 و من نیز نظافت دندان را در جمیع شهرهای شما و احتیاج نان را در جمیع مكانهای شما به شما دادم. معهذا خداوند می‌گوید بسوی من بازگشت ننمودید.
7 و من نیز حینی كه سه ماه تا درو مانده بود، باران را از شما منع نمودم و بر یك شهر بارانیدم و بر شهر دیگر نبارانیدم و بر یك قطعه باران آمد و قطعه دیگر كه باران نیافت خشك شد.
8 پس اهل دو یا سه شهر بسوی یك شهر برای نوشیدن آب آواره شدند، اما سیراب نگشتند و خداوند می‌گوید كه بسوی من بازگشت ننمودید.
9 و شما را به باد سموم و یرقان مبتلا ساختم و ملخْ بسیاری از باغها و تاكستانها و انجیرها و زیتونهای شما را خورد. معهذا خداوند می‌گوید بسوی من بازگشت ننمودید.
01 و وبا را به رسم مصر بر شما فرستادم و جوانان شما را به شمشیر كشتم و اسبان شما را بردند و عفونت اردوهای شما به بینی شما برآمد. معهذا خداوند می‌گوید بسوی من بازگشت ننمودید.
11 و بعضی از شما را به نَهْجی كه خدا سَدُوْم و عَمُورهَ را واژگون ساخت سرنگون نمودم و مانند مشعلی كه از میان آتش گرفته شود بودید. معهذا خداوند می‌گوید بسوی من بازگشت ننمودید.
21 بنابراین ای اسرائیل به اینطور با تو عمل‌خواهم نمود و چونكه به اینطور با تو عمل خواهم نمود، پس ای اسرائیل خویشتن را مهیا ساز تا با خدای خود ملاقات نمایی.
31 زیرا اینك آن كه كوهها را ساخته و باد را آفریده است و انسان را از فكرهای خودش اطلاع می‌دهد و فجر را به تاریكی مبدّل می‌سازد و بر بلندیهای زمین می‌خرامد، یهُوَه خدای لشكرها اسم او می‌باشد.