1 پس تمامی كاری كه سلیمان به جهت خانۀ خداوند كرد تمام شد، و سلیمان موقوفات پدرش داود را داخل ساخت، و نقره و طلا و سایر آلات آنها را در خزاین خانۀ خدا گذاشت.
2 آنگاه سلیمان مشایخ اسرائیل و جمیع رؤسای اسباط و سروران آبای بنی‌اسرائیل را در اورشلیم جمع كرد تا تابوت عهد خداوند را از شهر داود كه صهیون باشد، برآورند.
3 و جمیع مردان اسرائیل در عید ماه هفتم نزد پادشاه جمع شدند.
4 پس جمیع مشایخ اسرائیل آمدند و لاویان تابوت را برداشتند.
5 و تابوت و خیمۀ اجتماع و همۀ آلات مقدّس را كه در خیمه بود برآوردند، و لاویانِ كَهَنَه آنها را برداشتند.
6 و سلیمان پادشاه و تمامی جماعت اسرائیل كه نزد وی جمع شده بودند پیش تابوت ایستادند، و آنقدر گوسفند و گاو ذبح كردند كه به شماره و حساب نمی‌آمد.
7 و كاهنان تابوت عهد خداوند را به مكانش در محراب خانه، یعنی در قدس‌الاقداس زیر بالهای كروبیان درآوردند.
8 و كروبیان بالهای خود را بر مكان تابوت پهن می‌كردند و كروبیان تابوت و عصاهایش را از بالا می‌پوشانیدند.
9 و عصاها اینقدر دراز بود كه سرهای عصاها از تابوت پیش محراب دیده‌می‌شد، اما از بیرون دیده نمی‌شد، و تا امروز در آنجا است.
01 و در تابوت چیزی نبود سوای آن دو لوح كه موسی در حوریب در آن گذاشت وقتی كه خداوند با بنی‌اسرائیل در حین بیرون آمدن ایشان از مصر عهد بست.
11 و واقع شد كه چون كاهنان از قدس بیرون آمدند (زیرا همۀ كاهنانی كه حاضر بودند بدون ملاحظه نوبتهای خود خویشتن را تقدیس كردند.
21 و جمیع لاویانی كه مُغَنّی بودند یعنی آساف و هیمان و یدُوتُون و پسران و برادران ایشان به كتان نازك ملبس شده، با سنجها و بربطها و عودها به طرف مشرق مذبح ایستاده بودند، و با ایشان صد و بیست كاهن بودند كه كَرِنّا می‌نواختند).
31 پس واقع شد كه چون كَرِنّانوازان و مغنّیان مثل یك نفر به یك آواز در حمد و تسبیح خداوند به صدا آمدند، و چون با كَرِنّاها و سنجها و سایر آلات موسیقی به آواز بلند خواندند و خداوند را حمد گفتند كه او نیكو است زیرا كه رحمت او تا ابدالا´باد است، آنگاه خانه یعنی خانۀ خداوند از ابر پر شد.
41 و كاهنان به سبب ابر نتوانستند برای خدمت بایستند زیرا كه جلال یهُوَه خانۀ خدا را پر كرده بود.