1 Pastaj engjëlli që fliste me mua u kthye dhe më zgjoi ashtu si zgjojnë dikë nga gjumi.
2 Dhe më pyeti:"Çfarë po shikon?". U përgjigja:"Ja, po shikoj një shandan krejt prej ari dhe që ka në majë një enë, mbi të cilën janë shtatë llampa me shtatë tuba për shtatë llampat që janë në majë.
3 Afër tyre janë dy ullinj, një në të djathtën e enës dhe tjetri në të majtën e saj".
4 Kështu nisa t'i them engjëllit që fliste me mua:"Imzot, ç'kuptim kanë këto gjëra?".
5 Engjëlli që fliste me mua u përgjigj dhe më tha:"Nuk e kupton se ç'duan të thonë këto gjëra?". Unë i thashë:"Jo, imzot".
6 Atëherë ai, duke u përgjigjur, më tha:"Kjo është fjala e Zotit drejtuar Zorobabelit:Jo për fuqinë dhe as për forcën, por për Frymën time", thotë Zoti i ushtrive.
7 "Kush je ti, o mali i madh? Përpara Zorobabelit ti do të bëhesh fushë. Dhe ai do ta bëjë gurin e majës së malit të shkojë përpara midis britmave:"Mëshirë, mëshirë për të!"".
8 Fjala e Zotit m'u drejtua përsëri, duke thënë:
9 "Duart e Zorobabelit kanë hedhur themelet e këtij tempulli dhe duart e tij do ta përfundojnë; atëherë do të pranosh që Zoti i ushtrive më ka dërguar te ju.
10 Kush ka mundur të përçmojë ditën e gjërave të vogla? Por ata të shtatë gëzohen kur shohin plumbçen në duart e Zorobabelit. Ata të shtatë janë sytë e Zotit që e përshkojnë gjithë dheun".
11 Unë u përgjigja dhe i thashë:"Këta dy ullinj në të djathtën dhe në të majtën e shandanit çfarë janë?".
12 Për herë të dytë nisa t'i them:"Çfarë janë këto dy degë ulliri që janë përbri dy prurësve prej ari nga rrjedh vaji i praruar?".
13 Ai m'u përgjigj dhe tha:"Nuk e kupton çfarë janë këto?". Unë u përgjigja:"Jo, imzot".
14 Atëherë ai më tha:"Këta janë dy të vajosurit që rrijnë afër Zotit të gjithë dheut".