Bible-Server.org

translate into

Przysłów Kapituła14

1 Mądra niewiasta buduje dom swój; ale go głupia rękami swemi rozwala.

2 Kto chodzi w szczerości swojej, boi się Pana; ale przewrotny w drogach swoich gardzi nim.

3 W ustach głupiego jest rózga hardości; ale wargi mądrych strzegą ich.

4 Gdzie niemasz wołów, żłób jest próżny; ale siłą wołów mnoży się obfitość zboża.

5 Świadek prawdziwy nie kłamie; ale świadek fałszywy mówi kłamstwo.

6 Naśmiewca szuka mądrości, a nie znajduje; ale umiejętność roztropnemu jest snadna.

7 Idź precz od oblicza męża głupiego, gdyż nie znajdziesz przy nim warg umiejętności.

8 Mądrość ostrożnego jest rozumieć drogę swoję, ale głupstwo głupich jest zdrada.

9 Każdy głupi nakrywa grzech, a między uprzejmymi mieszka przyjaźń.

10 Serce każdego uznaje gorzkość duszy swojej, a do wesela jego nie przymięsza się obcy.

11 Dom niezbożnych zgładzony będzie; ale przybytek cnotliwych zakwitnie.

12 Zda się pod czas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej jest drogą na śmierć.

13 Także i w śmiechu boleje serce, a koniec wesela bywa smutek.

14 Drogami swemi nasyci się człowiek przewrotnego serca; ale się go chroni mąż dobry.

15 Prostak wierzy każdemu słowu; ale ostrożny zrozumiewa postępki swoje.

16 Mądry się boi, i odstępuje od złego; ale głupi dociera, i śmiałym jest.

17 Porywczy człowiek dopuszcza się głupstwa, a mąż złych myśli w nienawiści bywa.

18 Głupstwo prostacy dziedzicznie trzymają; ale ostrożni bywają koronowani umiejętnością.

19 źli się kłaniają przed dobrymi, a niepobożni stoją u drzwi sprawiedliwego.

20 Ubogi bywa i u przyjaciela swego w nienawiści; ale wiele jest tych, którzy bogatego miłują.

21 Bliźnim swym grzesznik pogardza; ale kto ma litość nad ubogimi, błogosławionym jest.

22 Izali nie błądzą, którzy wymyślają złe? a miłosierdzie i prawda należy tym, którzy wymyślają dobre.

23 W każdej pracy bywa pożytek; ale gołe słowo warg tylko do nędzy służy.

24 Bogactwo mądrych jest koroną ich; ale głupstwo głupich zostaje głupstwem.

25 Świadek prawdziwy wyzwala duszę; ale fałszywy kłamstwo mówi.

26 Kto się boi Pana, ma ufanie mocne; a synowie jego ucieczkę mieć będą.

27 Bojaźń Pańska jest źródło żywota ku uchronieniu się sideł śmierci.

28 W mnóstwie ludu jest zacność królewska; ale w trosze ludu zniszczenie hetmana.

29 Nierychły do gniewu jest bogaty w rozum; ale porywczy pokazuje głupstwo.

30 Serce zdrowe jest żywotem ciała; ale zazdrość jest zgniłością w kościach.

31 Kto ciemięży ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; ale go czci, kto ma litość nad ubogim.

32 Dla złości swojej wygnany bywa niepobożny; ale sprawiedliwy nadzieję ma i przy śmierci swojej.

33 W sercu mądrego odpoczywa mądrość, ale wnet poznać, co jest w sercu głupich.

34 Sprawiedliwość wywyższa naród; ale grzech jest ku pohańbieniu narodów.

35 Król łaskaw bywa na sługę roztropnego; ale się gniewa na tego, który mu hańbę czyni.