|
AND
find keywords in
Home Page
Genesis Exodus Leviticus Numbers Deuteronomy Joshua Judges Ruth 1 Samuel 2 Samuel 1 Kings 2 Kings 1 Chronicles 2 Chronicles Ezra Nehemiah Esther Job Psalms Proverbs Ecclesiastes Song of Solomon Isaiah Jeremiah Lamentations Ezekiel Daniel Hosea Joel Amos Obadiah Jonah Micah Nahum Habakkuk Zephaniah Haggai Zechariah Malachi Matthew Mark Luke John Acts Romans 1 Corinthians 2 Corinthians Galatians Ephesians Philippians Colossians 1 Thessalonians 2 Thessalonians 1 Timothy 2 Timothy Titus Philemon Hebrews James 1 Peter 2 Peter 1 John 2 John 3 John Jude Revelation
|
|
|
Psalms Chapter147 1 هلّلویاه، زیرا خدای ما را سراییدننیکو است و دلپسند، و تسبیح خواندن شایسته است! 2 خداوند اورشلیم را بنا میکند و پراکندگان اسرائیل را جمع مینماید. 3 شکسته دلان را شفا میدهد و جراحتهای ایشان را میبندد. 4 عدد ستارگان را میشمارد و جمیع آنها را به نام میخواند. 5 خداوند ما بزرگ است و قوّت او عظیم و حکمت وی غیرمتناهی. 6 خداوند مسکینان را برمیافرازد و شریران را به زمین میاندازد. 7 خداوند را با تشکّر بسرایید. خدای ما را با بربط سرود بخوانید. 8 که آسمانها را با ابرها میپوشاند و باران را برای زمین مهیّا مینماید و گیاه را بر کوهها میرویاند. 9 که بهایم را آذوقه میدهد و بچّههای غراب را که او را میخوانند. 01 در قوّت اسب رغبت ندارد، و از ساقهای انسان راضی نمیباشد. 11 رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانیکه به رحمت وی امیدوارند. 21 ای اورشلیم، خداوند را تسبیح بخوان. ای صهیون، خدای خود را حمد بگو. 31 زیرا که پشت بندهٔای دروازههایت را مستحکم کرده و فرزندانت را در اندرونت مبارک فرموده است. 41 که حدود تو را سلامتی میدهد و تو را از مغز گندم سیر میگرداند. 51 که کلام خود را بر زمین فرستاده است و قول او به زودی هر چه تمامتر میدود. 61 که برف را مثل پشم میباراند، و ژاله را مثل خاکستر میپاشد. 71 که تگرگ خود را در قطعهها میاندازد؛ و کیست که پیش سرمای او تواند ایستاد؟ 81 کلام خود را میفرستد و آنها را میگدازد. باد خویش را میوزاند، پس آبها جاری میشود. 91 کلام خود را به یعقوب بیان کرده، و فرایض و داوریهای خویش را به اسرائیل. 02 با هیچ امّتی چنین نکرده است و داوریهای او را ندانستهاند. هلّلویاه!
|
|
|