1 كلام خداوند درباره فلسطینیان كه برارمیا نبی نازل شد قبل از آنكه فرعون غَزّه را مغلوب بسازد.
2 خداوند چنین می‌گوید: «اینك آبها از شمال برمی‌آید و مثل نهری سیلان می‌كند و زمین را با آنچه در آن است و شهر و ساكنانش را درمی‌گیرد. و مردمان فریاد برمی‌آورند و جمیع سكنه زمین وِلوِلَه می‌نمایند
3 از صدای سمهای اسبان زورآورش و از غوغای ارابه‌هایش و شورش چرخهایش. و پدران به سبب سستی دستهای خود به فرزندان خویش اعتنا نمی‌كنند.
4 به سبب روزی كه برای هلاكت جمیع فلسطینیان می‌آید كه هر نصرت‌كننده‌ای را كه باقی می‌ماند از صور و صیدون منقطع خواهد ساخت. زیرا خداوند فلسطینیان یعنی بقیه جزیره كَفْتور را هلاك خواهد ساخت.
5 اهل غَزَّه بریده مو گشته‌اند و اَشْقَلون و بقیه وادی ایشان هلاك شده است. تا به كی بدن خود را خواهی خراشید؟
6 آه ای شمشیر خداوند تا به كی آرام نخواهی گرفت؟ به غلاف خود برگشته، مستریح و آرام شو.
7 چگونه می‌توانی آرام بگیری، با آنكه خداوند تو را براَشْقَلون و بر ساحل دریا مأمور فرموده و تو را به آنجا تعیین نموده است؟»