1 كلامی كه از جانب خداوند بر ارمیا نازل شده، گفت:
2 «یهوه خدای اسرائیل تكلّم نموده، چنین می‌گوید: تمامی سخنانی را كه من به تو گفته‌ام، در طوماری بنویس.
3 زیرا خداوند می‌گوید: اینك ایامی می‌آید كه اسیران قوم خود اسرائیل و یهودا را باز خواهم آورد و خداوند می‌گوید: ایشان را به زمینی كه به پدران ایشان داده‌ام، باز خواهم رسانید تا آن را به تصرّف آورند.»
4 و این است كلامی كه خداوند درباره اسرائیل و یهودا گفته است.
6 سؤال كنید و ملاحظه نمایید كه آیا ذكور اولاد می‌زاید؟ پس چرا هر مرد را می‌بینم كه مثل زنی كه می‌زاید دست خود را بر كمرش نهاده و همه چهره‌ها به زردی مبدّل شده است؟»
7 وای بر ما زیرا كه آن روز، عظیم است و مثل آن دیگری نیست و آن زمان تنگی یعقوب است اما از آن نجات خواهد یافت.
8 و یهوه صبایوت می‌گوید: «هر آینه در آن روز یوغ او را از گردنت خواهم شكست و بندهای تو را خواهم گسیخت. و غریبان بار دیگر او را بنده خود نخواهند ساخت.
9 و ایشان خدای خود یهوه و پادشاه خویش داود را كه برای ایشان برمی‌انگیزانم خدمت خواهند كرد.
01 پس خداوند می‌گوید كه ای بنده من یعقوب مترس و ای اسرائیل هراسان مباش زیرا اینك من تو را از جای دور و ذریت تو را از زمین اسیری ایشان خواهم رهانید و یعقوب مراجعت نموده، در رفاهیت و امنیت خواهد بود و كسی او را نخواهد ترسانید.
11 زیرا خداوند می‌گوید: من با تو هستم تا تو را نجات بخشم و جمیع امّت‌ها را كه تو را در میان آنها پراكنده ساختم، تلف خواهم كرد. اما تو را تلف نخواهم نمود، بلكه تو را به انصاف تأدیب خواهم كرد و تو را بی‌سزا نخواهم گذاشت.
21 زیرا خداوند چنین می‌گوید: جراحت تو علاج‌ناپذیر و ضربت تو مهلك می‌باشد.
31 كسی نیست كه دعوی تو را فیصل دهد تا التیام یابی و برایت دواهای شفابخشنده‌ای نیست.
41 جمیع دوستانت تو را فراموش كرده، درباره تو احوال‌پرسی نمی‌نمایند زیرا كه تو را به صدمه‌دشمن و به تأدیب بیرحمی به سبب كثرت عصیانت و زیادتی گناهانت مبتلا ساخته‌ام.
51 چرا درباره جراحت خود فریاد می‌نمایی؟ درد تو علاج‌ناپذیر است. به سبب زیادتی عصیانت و كثرت گناهانت این كارها را به تو كرده‌ام.
61 «بنابراین آنانی كه تو را می‌بلعند، بلعیده خواهند شد و آنانی كه تو را به تنگ می‌آورند، جمیعاً به اسیری خواهند رفت. و آنانی كه تو را تاراج می‌كنند، تاراج خواهند شد و همه غارت‌كنندگانت را به غارت تسلیم خواهم كرد.
71 زیرا خداوند می‌گوید: به تو عافیت خواهم رسانید و جراحات تو را شفا خواهم داد، از این جهت كه تو را (شهر) متروك می‌نامند (و می‌گویند) كه این صهیون است كه احدی درباره آن احوال‌پرسی نمی‌كند.
81 خداوند چنین می‌گوید: اینك خیمه‌های اسیری یعقوب را باز خواهم آورد و به مسكنهایش ترحّم خواهم نمود و شهر بر تلّش بنا شده، قصرش برحسب عادت‌خود مسكون خواهد شد.
91 و تسبیح و آواز مطربان از آنها بیرون خواهد آمد و ایشان را خواهم افزود و كم نخواهند شد و ایشان را معزّز خواهم ساخت و پست نخواهند گردید.
02 و پسرانش مانند ایام پیشین شده، جماعتش در حضور من برقرار خواهند ماند و بر جمیع ستمگرانش عقوبت خواهم رسانید.
12 و حاكم ایشان از خود ایشان بوده، سلطان ایشان از میان ایشان بیرون خواهد آمد و او را مقرّب می‌گردانم تا نزدیك من بیاید زیرا خداوند می‌گوید: كیست كه جرأت كند نزد من آید؟
22 و شما قوم من خواهید بود و من خدای شما خواهم بود.
32 اینك باد شدید خداوند با حدّت غضب و گردبادهای سخت بیرون می‌آید كه بر سر شریران هجوم آورد.
42 تا خداوند تدبیرات دل خود را بجا نیاورد و استوار نفرماید، حدّت خشم او نخواهد برگشت. در ایام آخر این را خواهید فهمید.»