|
|
Luka Chapter15
1 Pastaj të gjithë tagrambledhësit dhe mëkatarët i afroheshin për ta dëgjuar.
2 Dhe farisenjtë dhe skribët murmuritnin duke thënë:''Ky i pranon mëkatarët dhe ha bashkë me ta''.
3 Atëherë ai u tha këtë shëmbëlltyrë:
4 ''Cili njeri prej jush, që ka njëqind dele dhe një prej tyre t'i humbasë, nuk i lë të nëntëdhjetë e nëntat në shkretirë dhe nuk shkon pas asaj që humbi deri sa ta gjejë?
5 Dhe, kur e gjen, e merr mbi supe gjithë gaz;
6 dhe, kur arrin në shtëpi, i thërret miqtë dhe fqinjët dhe u thotë:"Gëzohuni bashkë me mua, sepse e gjeta delen time që më kishte humbur.
7 Dhe unë po ju them se po kështu në qiell do të ketë më shumë gëzim për një mëkatar të vetëm që pendohet, sesa për nëntëdhjetë e nëntë të drejtët, që nuk kanë nevojë të pendohen.
8 Ose, cila grua që ka dhjetë dhrahmi dhe humbet një nga ato, nuk ndez llambën, nuk e fshin shtëpinë dhe nuk kërkon me kujdes derisa ta gjejë?
9 Dhe, kur e gjen, fton tok shoqet dhe fqinjët, duke thënë:"Gëzohuni bashkë me mua, sepse e gjeta dhrahminë që kisha humbur".
10 Po kështu po ju them:do të ketë gëzim në mes të engjëjve të Perëndisë për një mëkatar të vetëm që pendohet''.
11 Tha akoma:''Një njeri kishte dy bij.
12 Më i riu i tyre i tha babait:"Atë, më jep pjesën e pasurisë që më takon". Dhe i ati ua ndau mes tyre pasurinë.
13 Mbas pak ditësh biri më i ri mblodhi çdo gjë, shkoi në një vend të largët dhe atje e prishi gjithë pasurinë, duke bërë një jetë të shthurur.
14 Por, si i shpenzoi të gjitha, në atë vend ra një zi e madhe buke, dhe ai filloi të jetë në hall.
15 Atëherë shkoi e iu ngjit pas një banori të atij vendi, i cili e çoi në arat e tij që të ruajë derrat.
16 Dhe ai dëshironte të mbushte barkun me lendet që hanin derrat, por askush nuk ia jepte.
17 Atëherë erdhi në vete dhe tha:"Sa punëtorëve mëditës të atit tim u tepron buka, kurse unë po vdes nga uria!
18 Do të çohem dhe do të shkoj tek im atë dhe do t'i them:Atë, mëkatova kundër qiellit dhe para teje;
19 nuk jam më i denjë të quhem yt bir; trajtomë si një nga mëditësit e tu".
20 U çua, pra, dhe shkoi tek i ati. Por kur ishte ende larg, i ati e pa dhe dhembshuri; u lëshua vrap, ra mbi qafën e tij dhe e puthi.
21 Dhe i biri i tha:"O atë, mëkatova kundër qiellit dhe para teje dhe nuk jam më i denjë të quhem biri yt".
22 Por i ati u tha shërbëtorëve të vet:"Sillni këtu rrobën më të bukur dhe visheni, i vini një unazë në gisht dhe sandale në këmbë.
23 Nxirrni jashtë viçin e majmur dhe thereni; të hamë dhe të gëzohemi,
24 sepse ky biri im kishte vdekur dhe u kthye në jetë, kishte humbur dhe u gjet përsëri". Dhe filluan të bënin një festë të madhe.
25 Djali i tij i madh ishte në ara; dhe kur u kthye dhe iu afrua shtëpisë, dëgjoi këngë e valle.
26 Atëherë thirri një shërbëtor dhe e pyeti ç'ishte e gjitha kjo.
27 Dhe ai i tha:"U kthye yt vëlla dhe yt atë theri viçin e majmur, sepse iu kthye djali shëndoshë e mirë".
28 Kur i dëgjoj këto, ai u zemërua dhe nuk deshi të hynte; atëherë i ati doli dhe iu lut të hynte.
29 Por ai iu përgjigj të atit dhe tha:"Ja, u bënë kaq vite që unë të shërbej dhe kurrë s'kam shkelur asnjë nga urdhërat e tu, e megjithëatë kurrë s'më dhe një kec për të bërë një festë me miqtë e mi.
30 Por, kur u kthye ky djali yt, që prishi pasurinë tënde me prostituta, ti there për të viçin e majmur".
31 Atëherë i ati i tha:"O bir, ti je gjithmonë me mua, dhe çdo gjë që kam është jotja.
32 Por duhet të festojmë dhe të gëzohemi, sepse ky vëllai yt kishte vdekur dhe u kthye në jetë, kishte humbur dhe u gjet përsëri"''.
|
|